Saturday, September 7, 2019

23rd Sunday in Ordinary Time

Date: September 8, 2019

New American Bible readings
First reading (Wisdom 9: 13–18)
A reading from the book of Wisdom.
Who can know God’s counsel, or who can conceive what the LORD intends? For the deliberations of mortals are timid, and unsure are our plans. For the corruptible body burdens the soul and the earthen shelter weighs down the mind that has many concerns. And scarce do we guess the things on earth, and what is within our grasp we find with difficulty; but when things are in heaven, who can search them out? Or who ever knew your counsel, except you had given wisdom and sent your holy spirit from on high? And thus were the paths of those on earth made straight.

Second reading (Philemon: 9b–10 and 12–17)
A reading from the letter of Saint Paul to Philemon.
I, Paul, an old man, and now also a prisoner for Christ Jesus, urge you on behalf of my child Onesimus, whose father I have become in my imprisonment; I am sending him, that is, my own heart, back to you. I should have liked to retain him for myself, so that he might serve me on your behalf in my imprisonment for the gospel, but I did not want to do anything without your consent, so that the good you do might not be forced but voluntary. Perhaps this is why he was away from you for a while, that you might have him back forever, no longer as a slave but more than a slave, a brother, beloved especially to me, but even more so to you, as a man and in the Lord. So if you regard me as a partner, welcome him as you would me.

Gospel (Luke 14: 25–33)
A reading from the holy Gospel according to Luke.
Great crowds were traveling with Jesus, and he turned and addressed them, “If anyone comes to me without hating his father and mother, wife and children, brothers and sisters, and even his own life, he cannot be my disciple. Whoever does not carry his own cross and come after me cannot be my disciple. Which of you wishing to construct a tower does not first sit down and calculate the cost to see if there is enough for its completion? Otherwise, after laying the foundation and finding himself unable to finish the work the onlookers should laugh at him and say, ‘This one began to build but did not have the resources to finish.’ Or what king marching into battle would not first sit down and decide whether with ten thousand troops he can successfully oppose another king advancing upon him with twenty thousand troops? But if not, while he is still far away, he will send a delegation to ask for peace terms. In the same way, anyone of you who does not renounce all his possessions cannot be my disciple.”

Catholic Pastoral Edition Bible readings
First reading (Wisdom 9: 13–18)
A reading from the book of Wisdom.
Indeed, who can know the intentions of God? Who can discern the plan of the Lord? For human reason is timid, our notions misleading; a perishable body is a burden for the soul and our tent of clay weighs down the active mind. We are barely able to know about the things on earth and it is a struggle to understand what is close to us; who then may hope to understand heavenly things? Who has ever known your will unless you first gave him Wisdom and sent down your holy spirit to him? In this way you directed the human race on the right path; they learned what pleases you and were saved by Wisdom.

Second reading (Philemon: 9b–10 and 12–17)
A reading from the letter of Saint Paul to Philemon.
The one talking is Paul, the old man, now prisoner for Christ. And my request is on behalf of Onesimus, whose father and I have become while I was in prison. In returning him to you, I am sending you my own heart. I would have liked to keep him at my side, to serve me on your behalf while I am in prison for the Gospel, but I did not want to do anything without your agreement, nor impose a good deed upon you without your free consent. Perhaps Onesimus has been parted for you for a while so that you may have him back forever, no longer as a slave, but better than a slave. For he is a very dear brother to me, and he will be even dearer to you. And so, because of our friendship, receive him as if he were I myself.

Gospel (Luke 14: 25–33)
A reading from the holy Gospel according to Luke.
One day, when large crowds were following and walking along with Jesus, he turned and stated to them, "If you come to me, without being ready to give up your love for your father and mother, your spouse and children, your brothers and sisters, and indeed yourself, you cannot be my disciple. Whoever does not follow me carrying his own cross cannot be my disciple. Do you build a house without first sitting down to count the cost to see whether you have enough to complete it? Otherwise, if you have laid the foundation and are not able to finish it, everyone will make fun of you: 'This fellow began to build and was not able to finish.' And when a king wages war against another king, does he go to fight without first sitting down to consider whether his ten thousand can stand against the twenty thousand of his opponent? And if not, while the other is still a long way off he sends messengers for peace talks. In the same way, none of you may become my disciple if he does not give up everything he has.

12 comments:

  1. Responsorial Psalm (Psalm 90) (Verses 3–6, 12–14, and 17)
    The response is: In every age, O Lord, you have been our refuge.

    You turn man back to dust, saying, “Return, O children of men.” For a thousand years in your sight are as yesterday, now that it is past, or as a watch of the night.

    You make an end of them in their sleep; the next morning they are like the changing grass, which at dawn springs up anew, but by evening wilts and fades.

    Teach us to number our days aright, that we may gain wisdom of heart. Return, O LORD! How long? Have pity on your servants!

    Fill us at daybreak with your kindness, that we may shout for joy and gladness all our days. And may the gracious care of the LORD our God be ours; prosper the work of our hands for us! Prosper the work of our hands!

    ReplyDelete
  2. Responsorial Psalm (Psalm 90) (Verses 3–6, 12–14, and 17)
    The response is: In every age, O Lord, you have been our refuge.

    You turn humans back to dust, saying, "Return, O mortals!" A thousand years in your sight are like day that has passed, or like a watch in the night.

    You sow them in their time, at dawn they peep out. In the morning they blossom, but the flower fades and withers in the evening.

    So make us know the shortness of our life, that we may gain wisdom of heart. How long will you be angry, O Lord? Have mercy on your servant.

    Fill us at daybreak with your goodness, that we may be glad all our days. May the sweetness of the Lord be upon us; may he prosper the work of our hands.

    ReplyDelete
    Replies
    1. This responsorial psalm is taken from the Catholic Pastoral Edition Bible.

      Delete
  3. Alleluia, alleluia.
    Let your face shine upon your servant; and teach me your laws.
    Alleluia, alleluia.

    ReplyDelete
  4. Primera lectura (Sabiduría 9: 13–18)
    Una lectura del libro de la Sabiduría.
    ¿Qué hombre puede conocer los designios de Dios o hacerse una idea de lo que quiere el Señor? Los pensamientos de los mortales son indecisos y sus reflexiones, precarias, porque un cuerpo corruptible pesa sobre el alma y esta morada de arcilla oprime a la mente con muchas preocupaciones. Nos cuesta conjeturar lo que hay sobre la tierra, y lo que está a nuestro alcance lo descubrimos con el esfuerzo; pero ¿quién ha explorado lo que está en el cielo? ¿Y quién habría conocido tu voluntad si tú mismo no hubieras dado la Sabiduría y enviado desde lo alto tu santo espíritu? Así se enderezaron los caminos de los que están sobre la tierra, así aprendieron los hombres lo que te agrada y, por la Sabiduría, fueron salvados.”

    Salmo responsorial (Salmo 90) (Versículos 3–6, 12–14 y 17)
    La respuesta es: En todas las épocas, oh Señor, has sido nuestro refugio.
    • Tú haces que los hombres vuelvan al polvo, con sólo decirles: “Vuelvan, seres humanos.” Porque mil años son ante tus ojos como el día de ayer, que ya pasó, como una vigilia de la noche.
    • Tú los arrebatas, y son como un sueño, como la hierba que brota de mañana: por la mañana brota y florece, y por la tarde se seca y se marchita.
    • Enséñanos a calcular nuestros años, para que nuestro corazón alcance la sabiduría. ¡Vuélvete, Señor! ¿Hasta cuándo...? Ten compasión de tus servidores.
    • Sácianos en seguida con tu amor, y cantaremos felices toda nuestra vida. Que descienda hasta nosotros la bondad del Señor; que el Señor, nuestro Dios, haga prosperar la obra de nuestras manos.

    Segunda lectura (Filemón: 9b–10 y 12–17)
    Una lectura de la carta de San Pablo a Filemón.
    Yo, Pablo, ya anciano y ahora prisionero a causa de Cristo Jesús, te suplico en favor de mi hijo Onésimo, al que engendré en la prisión. Te lo envío como si fuera yo mismo. Con gusto lo hubiera retenido a mi lado, para que me sirviera en tu nombre mientras estoy prisionero a causa del Evangelio. Pero no he querido realizar nada sin tu consentimiento, para que el beneficio que me haces no sea forzado, sino voluntario. Tal vez, él se apartó de ti por un instante, a fin de que lo recuperes para siempre, no ya como un esclavo, sino como algo mucho mejor, como un hermano querido. Si es tan querido para mí, cuánto más lo será para ti, que estás unido a él por lazos humanos y en el Señor. Por eso, si me consideras un amigo, recíbelo como a mí mismo.

    Evangelio (Lucas 14: 25–33)
    Una lectura del Evangelio Santo según el San Lucas.
    Junto con Jesús iba un gran gentío, y él, dándose vuelta, les dijo: “Cualquiera que venga a mí y no me ame más que a su padre y a su madre, a su mujer y a sus hijos, a sus hermanos y hermanas, y hasta a su propia vida, no puede ser mi discípulo. El que no carga con su cruz y me sigue, no puede ser mi discípulo. ¿Quién de ustedes, si quiere edificar una torre, no se sienta primero a calcular los gastos, para ver si tiene con qué terminarla? No sea que una vez puestos los cimientos, no pueda acabar y todos los que lo vean se rían de él, diciendo: ‘Este comenzó a edificar y no pudo terminar.’ ¿Y qué rey, cuando sale en campaña contra otro, no se sienta antes a considerar si con diez mil hombres puede enfrentar al que viene contra él con veinte mil? Por el contrario, mientras el otro rey está todavía lejos, envía una embajada para negociar la paz de la misma manera, cualquiera de ustedes que no renuncie a todo lo que posee, no puede ser mi discípulo.”

    ReplyDelete
  5. Unang pagbabasa (Karunungan 9: 13–18)
    Ang pagbabasa sa Karunungan ni Solomon.
    “Sinong tao ang lubos na makakaunawa sa kaisipan ng Diyos? Sino ang makakaalam sa kalooban ng Panginoon? Kapos ang kaisipan ng tao at walang kasiguruhan ang aming mga panukala. Sapagkat ang aming kaluluwa ay binabatak na pababa ng aming katawang ang hantungan ay kamatayan. Ang aming katawang lupa ay pabigat sa isipang punung-puno ng mga panukala. Nahihirapan kaming mahulaan man lamang ang nilalaman ng daigdig, at malaman kung ano ang mga bagay sa paligid namin. Sino, kung gayon, ang makakaunawa sa mga bagay na makalangit? Wala pong makakaalam ng iyong kalooban malibang bigyan mo siya ng iyong Karunungan, at lukuban ng iyong banal na espiritung mula sa kaitaasan. Sa ganitong paraan po lamang naaakay mo ang mga tao sa matuwid na landas. Natututunan po namin kung ano ang kalugud-lugod sa iyo, at naliligtas kami sa pamamagitan ng iyong Karunungan.

    Pangalawang pagbabasa (Filemon: 9B–10 at 12–17)
    Ang pagbabasa ng sulat ni San Pablo kay Filemon.
    Akong si Pablo, na sugo ni Cristo Jesus at ngayo'y nakabilanggo dahil sa kanya, ay nakikiusap sa iyo para kay Onesimo na aking anak sa pananampalataya. Ako'y naging isang ama sa kanya habang ako'y nakabilanggo. Pinababalik ko na siya sa iyo, kasama ang aking puso. Nais ko sanang manatili siya sa aking piling upang siya ang maglingkod sa akin habang ako'y nakabilanggo dahil sa Magandang Balita, at sa gayon ay para na ring ikaw ang kasama ko rito. Ngunit ayokong gawin iyon nang wala kang pahintulot upang maging kusa ang iyong pagtulong sa akin, at hindi sapilitan. Marahil, nalayo sa iyo si Onesimo nang kaunting panahon upang sa pagbabalik niya'y makasama mo siya habang panahon, hindi lamang bilang isang alipin kundi bilang isang minamahal na kapatid. Napamahal na siya sa akin, at lalo siyang mapapamahal sa iyo, ngayong hindi mo lamang siya alipin, kundi isa nang kapatid sa Panginoon! Kaya't kung kinikilala mo akong tunay na kasama, tanggapin mo siya tulad ng pagtanggap mo sa akin.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ebanghelyo (Lucas 14: 25–33)
      Ang magandang balita ayon kay San Lucas.
      Sumama kay Jesus ang napakaraming tao; humarap siya sa kanila at kanyang sinabi, “Hindi maaaring maging alagad ko ang sinumang umiibig sa kanyang ama at ina, asawa at mga anak, mga kapatid, at maging sa sarili niyang buhay nang higit sa akin. Ang hindi magpasan ng sarili niyang krus at sumunod sa akin ay hindi maaaring maging alagad ko. “Kung ang isa sa inyo'y nagbabalak na magtayo ng tore, hindi ba siya uupo muna upang magplano at kuwentahin kung magkano ang magagastos niya upang matiyak kung may sapat siyang pera para maipatapos ang kanyang ipapatayo? Baka matapos mailagay ang mga pundasyon ay hindi naman mayari ang tore. Siya'y kukutyain lamang ng lahat ng makakakita niyon. Sasabihin nila, ‘Ang taong ito'y nagsimulang magtayo ngunit hindi naman naipatapos.’ “O sinong hari na makikipagdigma sa kapwa hari ang hindi muna mauupo upang pag-aralang mabuti kung kaya niya, gamit ang sampung libo niyang kawal, na sumagupa sa kalaban na may dalawampung libong kawal? At kung hindi niya kaya, malayo pa ang kalaban ay magsusugo na siya ng mga kinatawan upang makipagkasundo. Gayundin naman, hindi maaaring maging alagad ko ang sinuman kung hindi niya tatalikuran ang lahat sa kanyang buhay.

      Delete
  6. Unang pagbabasa (Karunungan 9: 13–18)
    Ang pagbabasa sa Karunungan ni Solomon.
    “Sinong tao ang lubos na makakaunawa sa kaisipan ng Diyos? Sino ang makakaalam sa kalooban ng Panginoon? Kapos ang kaisipan ng tao at walang kasiguruhan ang aming mga panukala. Sapagkat ang aming kaluluwa ay binabatak na pababa ng aming katawang ang hantungan ay kamatayan. Ang aming katawang lupa ay pabigat sa isipang punung-puno ng mga panukala. Nahihirapan kaming mahulaan man lamang ang nilalaman ng daigdig, at malaman kung ano ang mga bagay sa paligid namin. Sino, kung gayon, ang makakaunawa sa mga bagay na makalangit? Wala pong makakaalam ng iyong kalooban malibang bigyan mo siya ng iyong Karunungan, at lukuban ng iyong banal na espiritung mula sa kaitaasan. Sa ganitong paraan po lamang naaakay mo ang mga tao sa matuwid na landas. Natututunan po namin kung ano ang kalugud-lugod sa iyo, at naliligtas kami sa pamamagitan ng iyong Karunungan.

    Pangalawang pagbabasa (Filemon: 9B–10 at 12–17)
    Ang pagbabasa ng sulat ni San Pablo kay Filemon.
    Akong si Pablo, na sugo ni Cristo Jesus at ngayo'y nakabilanggo dahil sa kanya, ay nakikiusap sa iyo para kay Onesimo na aking anak sa pananampalataya. Ako'y naging isang ama sa kanya habang ako'y nakabilanggo. Pinababalik ko na siya sa iyo, kasama ang aking puso. Nais ko sanang manatili siya sa aking piling upang siya ang maglingkod sa akin habang ako'y nakabilanggo dahil sa Magandang Balita, at sa gayon ay para na ring ikaw ang kasama ko rito. Ngunit ayokong gawin iyon nang wala kang pahintulot upang maging kusa ang iyong pagtulong sa akin, at hindi sapilitan. Marahil, nalayo sa iyo si Onesimo nang kaunting panahon upang sa pagbabalik niya'y makasama mo siya habang panahon, hindi lamang bilang isang alipin kundi bilang isang minamahal na kapatid. Napamahal na siya sa akin, at lalo siyang mapapamahal sa iyo, ngayong hindi mo lamang siya alipin, kundi isa nang kapatid sa Panginoon! Kaya't kung kinikilala mo akong tunay na kasama, tanggapin mo siya tulad ng pagtanggap mo sa akin.

    Ebanghelyo (Lucas 14: 25–33)
    Ang magandang balita ayon kay San Lucas.
    Sumama kay Jesus ang napakaraming tao; humarap siya sa kanila at kanyang sinabi, “Hindi maaaring maging alagad ko ang sinumang umiibig sa kanyang ama at ina, asawa at mga anak, mga kapatid, at maging sa sarili niyang buhay nang higit sa akin. Ang hindi magpasan ng sarili niyang krus at sumunod sa akin ay hindi maaaring maging alagad ko. “Kung ang isa sa inyo'y nagbabalak na magtayo ng tore, hindi ba siya uupo muna upang magplano at kuwentahin kung magkano ang magagastos niya upang matiyak kung may sapat siyang pera para maipatapos ang kanyang ipapatayo? Baka matapos mailagay ang mga pundasyon ay hindi naman mayari ang tore. Siya'y kukutyain lamang ng lahat ng makakakita niyon. Sasabihin nila, ‘Ang taong ito'y nagsimulang magtayo ngunit hindi naman naipatapos.’ “O sinong hari na makikipagdigma sa kapwa hari ang hindi muna mauupo upang pag-aralang mabuti kung kaya niya, gamit ang sampung libo niyang kawal, na sumagupa sa kalaban na may dalawampung libong kawal? At kung hindi niya kaya, malayo pa ang kalaban ay magsusugo na siya ng mga kinatawan upang makipagkasundo. Gayundin naman, hindi maaaring maging alagad ko ang sinuman kung hindi niya tatalikuran ang lahat sa kanyang buhay.

    ReplyDelete
  7. Bacaan pertama (Kebijaksanaan 9: 13–18)
    Pembacaan dari kitab Kebijaksanaan.
    Manusia manakah dapat mengenal rencana Allah, atau siapakah dapat memikirkan apa yang dikehendaki Tuhan? Pikiran segala makhluk yang fana adalah hina, dan pertimbangan kami ini tidak tetap. Sebab jiwa dibebani badan yang fana, dan kemah dari tanah memberatkan budi yang banyak berpikir. Sukar kami menerka apa yang ada di bumi, dan dengan susah payah kami menemukan apa yang ada di tangan, tapi siapa gerangan telah menyelami apa yang ada di surga? Siapa gerangan sampai mengenal kehendak-Mu, kalau Engkau sendiri tidak menganugerahkan kebijaksanaan, dan jika Roh Kudus-Mu dari atas tidak Kauutus? Demikianlah diluruskan lorong orang yang ada di bumi, dan kepada manusia diajarkan apa yang berkenan pada-Mu, maka oleh kebijaksanaan mereka diselamatkan.

    Bacaan kedua (Filemon 9B–10 dan 12–17)
    Pembacaan dari surat Filemon.
    Aku, Paulus, yang sudah menjadi tua, lagipula sekarang dipenjarakan karena Kristus Yesus, mengajukan permintaan kepadamu mengenai anakku yang kudapat selagi aku dalam penjara, yakni Onesimus. Dia kusuruh kembali kepadamu — dia, yaitu buah hatiku. Sebenarnya aku mau menahan dia di sini sebagai gantimu untuk melayani aku selama aku dipenjarakan karena Injil, tetapi tanpa persetujuanmu, aku tidak mau berbuat sesuatu, supaya yang baik itu jangan engkau lakukan seolah-olah dengan paksa, melainkan dengan sukarela. Sebab mungkin karena itulah dia dipisahkan sejenak dari padamu, supaya engkau dapat menerimanya untuk selama-lamanya, bukan lagi sebagai hamba, melainkan lebih dari pada hamba, yaitu sebagai saudara yang kekasih, bagiku sudah demikian, apalagi bagimu, baik secara manusia maupun di dalam Tuhan. Kalau engkau menganggap aku temanmu seiman, terimalah dia seperti aku sendiri.

    Bacaan Injil (Lukas 14: 25–33)
    Pembacaan Injil suci menurut Santo Lukas.
    Pada suatu kali banyak orang berduyun-duyun mengikuti Yesus dalam perjalanan-Nya. Sambil berpaling Ia berkata kepada mereka: "Jikalau seorang datang kepada-Ku dan ia tidak membenci bapanya, ibunya, isterinya, anak-anaknya, saudara-saudaranya laki-laki atau perempuan, bahkan nyawanya sendiri, ia tidak dapat menjadi murid-Ku. Barangsiapa tidak memikul salibnya dan mengikut Aku, ia tidak dapat menjadi murid-Ku. Sebab siapakah di antara kamu yang kalau mau mendirikan sebuah menara tidak duduk dahulu membuat anggaran biayanya, kalau-kalau cukup uangnya untuk menyelesaikan pekerjaan itu? Supaya jikalau ia sudah meletakkan dasarnya dan tidak dapat menyelesaikannya, jangan-jangan semua orang yang melihatnya, mengejek dia, sambil berkata: Orang itu mulai mendirikan, tetapi ia tidak sanggup menyelesaikannya. Atau, raja manakah yang kalau mau pergi berperang melawan raja lain tidak duduk dahulu untuk mempertimbangkan, apakah dengan sepuluh ribu orang ia sanggup menghadapi lawan yang mendatanginya dengan dua puluh ribu orang? Jikalau tidak, ia akan mengirim utusan selama musuh itu masih jauh untuk menanyakan syarat-syarat perdamaian. Demikian pulalah tiap-tiap orang di antara kamu, yang tidak melepaskan dirinya dari segala miliknya, tidak dapat menjadi murid-Ku.”

    ReplyDelete
  8. 第一読み物(知恵の書第9章:第13詩–第18詩)
    この読み物は知恵の書です。
    だが、神の計画を知りうる者がいるでしょうか。主の御旨を悟りうる者がいるでしょうか。死すべき人間の考えは浅はかで、わたしたちの思いは不確かです。朽ちるべき体は魂の重荷となり、地上の幕屋が、悩む心を圧迫します。地上のことでさえかろうじて推し量り、手中にあることさえ見いだすのに苦労するなら、まして天上のことをだれが探り出せましょう。あなたが知恵をお与えにならなかったなら、天の高みから聖なる霊を遣わされなかったなら、だれが御旨を知ることができたでしょうか。こうして地に住む人間の道はまっすぐにされ、人はあなたの望まれることを学ぶようになり、知恵によって救われたのです。

    第二読み物(フィレモン第9詩–第10詩と第12詩–第17詩)
    この読み物はフィレモンへの手紙です。
    むしろ愛に訴えてお願いします、年老いて、今はまた、キリスト・イエスの囚人となっている、このパウロが。監禁中にもうけたわたしの子オネシモのことで、頼みがあるのです。わたしの心であるオネシモを、あなたのもとに送り帰します。本当は、わたしのもとに引き止めて、福音のゆえに監禁されている間、あなたの代わりに仕えてもらってもよいと思ったのですが、あなたの承諾なしには何もしたくありません。それは、あなたのせっかくの善い行いが、強いられたかたちでなく、自発的になされるようにと思うからです。恐らく彼がしばらくあなたのもとから引き離されていたのは、あなたが彼をいつまでも自分のもとに置くためであったかもしれません。その場合、もはや奴隷としてではなく、奴隷以上の者、つまり愛する兄弟としてです。オネシモは特にわたしにとってそうですが、あなたにとってはなおさらのこと、一人の人間としても、主を信じる者としても、愛する兄弟であるはずです。だから、わたしを仲間と見なしてくれるのでしたら、オネシモをわたしと思って迎え入れてください。

    福音書(ルカ第14章:第25詩–第33詩)
    この読み物はルカの福音書です。
    大勢の群衆が一緒について来たが、イエスは振り向いて言われた。「もし、だれかがわたしのもとに来るとしても、父、母、妻、子供、兄弟、姉妹を、更に自分の命であろうとも、これを憎まないなら、わたしの弟子ではありえない。自分の十字架を背負ってついて来る者でなければ、だれであれ、わたしの弟子ではありえない。あなたがたのうち、塔を建てようとするとき、造り上げるのに十分な費用があるかどうか、まず腰をすえて計算しない者がいるだろうか。そうしないと、土台を築いただけで完成できず、見ていた人々は皆あざけって、『あの人は建て始めたが、完成することはできなかった』と言うだろう。また、どんな王でも、ほかの王と戦いに行こうとするときは、二万の兵を率いて進軍して来る敵を、自分の一万の兵で迎え撃つことができるかどうか、まず腰をすえて考えてみないだろうか。もしできないと分かれば、敵がまだ遠方にいる間に使節を送って、和を求めるだろう。だから、同じように、自分の持ち物を一切捨てないならば、あなたがたのだれ一人としてわたしの弟子ではありえない。」

    ReplyDelete

English: Do you have any comments or questions on this reading? Add your comment or question here.
Español: ¿Tienes cualquier comentarios o preguntas en esta lectura? Añade tu comentario o pregunta aquí.
Bahasa Indonesia: Ada komentar atau pertanyaan untuk bacaan ini? Mengatakan komentar Anda atau pertanyaan disini.
日本語:この読み物にコメントや質問がありますか?コメントや質問、書いて下さい。